Kinderen en kunst: Als beelddenker en lichte dyslecticus voelde ik mij op de basisschool niet geheel thuis en heb mezelf als doel gesteld mij te storten op het onderwijs.

Onder beelddenker wordt in het algemeen verstaan: Beelddenken plaatst zichzelf tegenover taaldenken of woorddenken, een vorm van denken in taal. Maar ook tegenover begripsdenken en abstractie. Andere gebruikte benamingen zijn: divergerend denken, visueel ingesteld zijn, analoog denken, ruimtelijk denken. Beelddenkers zijn volgens de theorie mensen, van wie wordt verondersteld, dat zij voornamelijk en primair in beelden denken. Dat wil zeggen dat nieuwe informatie in beeld wordt opgeslagen en verwerkt. Dit zou gebeuren in de rechter hersenhelft. Beelddenkers zouden ‘empirisch ingesteld’ zijn.

Empirisme is een filosofische stroming waarin gesteld wordt dat kennis uit de ervaring voortkomt.

Nu ben ik al een tijdje “vrijwillig” overblijf juf bij de tso en zie tot mijn plezier dat het onderwijs al een stuk in de goede richting is verandert. Als een kind nu dyslectisch is wordt dat opgemerkt en bijgestuurd. Er is naast het gewone onderwijs en de bezuinigingen toch nog een stukje individualistisch leren mogelijk. Gelukkig, dat betekent dat er ruimte is om naast het basisonderwijs een stukje eigenheid en talent te ontwikkelen. Als je vroeger op bepaalde gebieden verder ontwikkeld was, maar niet geheel mee kwam in de basis had je gewoon een probleem. Vaak kwam je dus op een hele verkeerde school terecht waar je onder je kunnen presteerde en niet het onderwijs kreeg dat je nodig had. Erg frustrerend en zeker niet goed voor je eigenwaarde…..Uiteindelijk komt ook dat weer goed en vindt je uiteindelijk je eigen weg wel.

Naar aanleiding van schilderen met kinderen, wat overigens erg leuk en verhelderend was. Kinderen zijn namelijk nog erg open en hebben nog niet zoveel last van aangeleerde regels en remmingen. Een kunstwerk ontstaat onder hun vingers in tijdsbestek van ongeveer een uurtje. Daar kunnen wij als volwassenen nog een hoop van leren! Heb ik naast de tso een praatje gehouden over kunst bij, jawel de kleuters! Het was fantastisch om te zien hoeveel ze er al vanaf wisten.

Van te voren was ik bezig met de woorden die ik niet zou kunnen gebruiken, maar deze kleuters zijn een stuk wijzer dan wij denken. Ze leren woorden als waarnemen en weten wie Vincent van Gogh is. Toen de juf vroeg of de kunst van Vincent gelijk mooi werd gevonden, riepen ze in koor:” Nee, dat kwam pas nadat hij dood was…” Verbluffend… hoe bijzonder. Ok, verder wisten ze bijvoorbeeld al dat de kunstenaar een atelier had, een rommelkont was en zich liever niet aan de regels wil houden, erg eigenwijs is en alles op zijn/haar eigen manier wil doen. Wat ik ze nog kon leren was het verschil tussen abstracte kunst en beeldende kunst (pfff, kleuters) en dat de kunstenaar liever buiten de lijntjes kleurt, waarop een jongetje riep:” Dat kan ik al!” Deze knaap is er al klaar voor en hoeft wat mij betreft eigenlijk niet meer naar school.

Maar goed, mijn werk in het onderwijs zit erop en nog wel voordat het echt begonnen was. Er zijn mensen die dit veel beter kunnen dan ik en er is vergeleken met vroeger al een hoop verandert! Gelukkig er is dus nog hoop voor onze jeugd. Dit doet mij deugt, er valt gelijk een last van mijn schouders….

Met mijn opleiding aan de hoge school voor de kunsten en mijn affiniteit met mensen, psychologie en filosofie ben ik naast mijn zelfstandige baan als kunstenares opzoek om mijn talenten met andere te kunnen delen. De reclame wereld zou hier een goede mogelijkheid voor kunnen zijn. Met mijn creatieve en commerciële achtergrond moet dit een bijzondere combinatie zijn. Als vormgever heb je nou eenmaal een andere kijk op de dingen dan iemand met alleen een commerciële opleiding. Ik sta dan ook open voor een nieuwe uitdaging, een avontuur in de reclame wereld. Met mijn kunstzinnige en commerciële achtergrond moet hier toch nog wat eer te behalen zijn…

Ik weet nog niet hoe, maar het gaat vast lukken!