Duiken in het diepe dat is eng, op alle vlakken. Figuurlijk gesproken gaat het over je diepere lagen, maar realistisch gezien gaat het over water. En laat dat nou net een van mijn grootste angsten zijn. Ik kan me nog goed herinneren dat ik een jaar of vijf was en dat ik op zwemles moest. Twee dingen waar ik niet goed in ben zijn zwemmen en vroeg opstaan. Je raad het al, ik moest vroeg opstaan. Zwemmen was nog voor schooltijd en dat was een ramp. Volgens mij heb ik iedere ochtend dat ik moest zwemmen gehuild. Vreselijk vond ik het. Er waren verschillende badmeesters, maar ik vond ze allemaal niet leuk. Ze deden waanzinnig hun best om grappig te zijn, maar grappig vond ik ze allerminst. Op een dag kregen we een oefening waar ik eindelijk mijn creativiteit in kwijt kon. Je moest een bloem verzinnen en dan goten ze met een gieter water over je heen. De meeste kinderen kozen een roos, tulp of een narcis, ik koos een blauw druifje. Daar had ik gelijk het onderscheid gemaakt. Ketlin houdt niet van zwemmen, maar heeft wel veel fantasie. The story of my life. Duiken durf ik nog steeds niet, zwemmen vind ik inmiddels heerlijk. Ik heb alleen mijn A-diploma, maar ik zal het ermee moeten doen. Mijn fantasie gebruik ik regelmatig en wil deze kracht nog meer gaan gebruiken door te schrijven. Graag neem ik jullie mee op deze tocht en duik het diepe in, figuurlijk dan.